Tęcza wielokrotna – nieczęste zjawisko

Jadąc do PTMA Warszawa 30.03.2015 zobaczyłem przed sobą ciemne niebo z padającym bardzo gęsto drobniutkim deszczem, a z tyłu zaczęło wyłaniać się Słońce. Pomyślałem sobie, zaraz zobaczę ładną tęczę. Wyjeżdżając spod wiaduktu zobaczyłem ją i nieco zawiodłem się, bo spodziewałem się jaśniejszej, ale sunąc w korku po 200 metrach spostrzegłem, że to co widziałem to była tęcza wtórna! Główna tęcza była tak jasna, że szok. Widziałem wyraźnie wewnątrz tej głównej-pierwotnej tęczy kilka jeszcze innych kolorowych łuków, czyli widziałem tęczę wielokrotną. Pod ręką miałem tylko komórkę. To był rzadki przypadek, kiedy permanentny korek na drodze przydał mi się, aby wykonać fotkę, na której widać te wszystkie tęcze.

Koniunkcja Księżyca i Jowisza w CAMK

Podczas przedświątecznego spotkania w PTMA na niebie ładnie ustawił się Księżyc koło Jowisza.

Koniunkcję oglądałem z tarasu przed wejściem do budynku Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika w Warszawie.

Urle pod Wyszkowem.

We wtorek 24 marca po pracy pojechaliśmy z Grzegorzem Klonowskim do Urli pod Wyszkowem, gdzie już jest na tyle daleko od Warszawy, że niebo jest względnie ciemne i łuna od Warszawy aż tak nie przeszkadza. Pilnowałem Księżyca zbliżającego się do ciemnych gwiazdek, z których cztery zakrył. Później kontrola jasności R Leo – gwiazdy zmiennej długookresowej zbliżającej się do minimum. I tyle udało się zrobić, bo przyszły chmury. Już przez chmury uwieczniłem Jowisza z czterema Księżycami w równiutkich wzajemnych odległościach .

Film z obserwacji zaćmienia Słońca

Zapraszam na sekwencyjne zdjęcia co 5 minut z zaćmienia:

Zaćmienie – zdjęcia co 5 minut

Zapraszam do obejrzenia filmu z obserwacji zaćmienia Słońca.

Maksymalna faza w Warszawie o godz. 10:56  faza 0,72

Tutaj kliknij aby obejrzeć FILM

20.03.2015 – zaćmienie Słońca

Przy idealnej pogodzie w Warszawie można było zaobserwować przebieg całego częściowego zaćmienia Słońca. Wykonywałem zdjęcia zaćmionego Słońca co 15 sekund oraz robiłem zdjęcia i kręciłem filmy podczas wspólnej obserwacji w Technikum nr 7 w dawnej „Kolejówce” w Warszawie. Materiałów mam 18GB i na jego opracowanie potrzeba wielu godzin. Na razie jedno zdjęcie zrobione tuż przed zakryciem jedynej widocznej tego dnia plamy na Słońcu. Wkrótce opracuję zbiorcze zestawienie obserwacji w postaci filmu.

Zobacz DUŻE ZDJĘCIE, na którym wyraźnie widać poszarpany górami brzeg tarczy Księżyca, kiedy brzeg tarczy Słońca jest gładziutki.

Mój film z zorzy polarnej

17 marca 2015 cudownym zrządzeniem losu byłem we właściwym miejscu i odpowiednim czasie kiedy na niebie pojawiła się wspaniała zorza polarna. Podziwiałem to zjawisko wspólnie z Grzegorzem Klonowskim i Michałem Ostaszewskim z siostrą. Było prześlicznie. Zebrałem swoje zdjęcia zorzy i zmontowałem pamiątkowy film z tego wielkiego spektaklu na niebie.

FILM: Zorza polarna 17.03.2015

Zorza polarna w Polsce!

Pierwszy raz w życiu udało mi się tak wyraźnie widzieć zorzę polarną. Wyjechaliśmy na astrofoto do Urli koło Wyszkowa. Jak tylko dojechaliśmy to Sławek Królikowski ostrzegł nas, że jest alarm zorzowy i w tym momencie dostrzegłem różową poświatę na niebie i wtedy się zaczęło. Ślicznie były widoczne pionowe słupy/draperie na niebie. Znacznie lepiej kolory wyszły na zdjęciach. Na razie prezentuję trzy fotki zorzy polarnej.

Z astro zdjęć tego wieczoru najlepiej mi wyszła kometa C/2014 Q2 Lovejoy. Ciągle jeszcze widać jej warkoczyk.

A tutaj to samo tylko WIĘKSZE ZDJĘCIE.

Ostatnie fotki nieba.

Ostatnio wykonałem kilka zdjęć obiektywem TS APO ED 50/330. Obiektyw ten nie ma flatenera i dlatego tylko centralna część kadru jest ostra i gwiazdy są punktowe. Musze skolimować ten obiektyw lub wyposażyć się we flatener.

W piątek 20.03.2015 zaćmienie Słońca

W dniu 20 marca 2015 wystąpi na kuli ziemskiej najatrakcyjniejsze zjawisko astronomiczne jakim jest całkowite zaćmienie Słońca. Pas całkowitego zaćmienia przebiega  tym razem głównie przez Atlantyk, a jedynymi miejscami na stałym lądzie, z którego widać będzie fazę całkowitą zaćmienia to są Wyspy Owcze, Spitsbergen i Grenlandia. W Polsce będziemy mogli oglądać to zjawisko tylko jako częściowe zaćmienie, ale za to o dużej fazie. W poniższej tabelce przedstawiono przebieg zjawiska w kilkunastu miastach w naszym kraju. Podana maksymalna faza zaćmienia wyraża wielkość średnicy Słońca zakrytej przez Księżyc.

Oczywiście potoczna nazwa „zaćmienie Słońca” faktycznie jest zakryciem Słońca przez Księżyc. To co widzimy na niebie podczas zaćmienia Słońca,  to jest Księżyc przesuwający przed tarczą Słońca. Warto zwrócić uwagę, przy większych powiększeniach, że brzeg tarczy Księżyca nie jest równy, widoczne są góry na jego profilu, a tarcza Słońca jest idealnie gładka.  Nasz naturalny satelita podczas nowiu co miesiąc przesuwa się po niebie w pobliżu Słońca. Ponieważ płaszczyzna obiegu Księżyca wokół Ziemi jest nachylona  pod kątem 5 stopni do płaszczyzny obiegu Ziemi dookoła Słońca – to nie przy każdym nowiu występuje zaćmienie Słońca. Do zaćmienia może dojść wtedy, kiedy Księżyc przechodzi przez tzw. „linię węzłów”, to jest wtedy kiedy Słońce, Ziemi i Księżyc znajdują się na tej wspólnej linii przecięcia płaszczyzny obiegu Księżyca wokół Ziemi i Ziemi dookoła Słońca.

 Poprzednie widoczne z Polski częściowe zaćmienie Słońca miało miejsce 4 stycznia 2011 roku i było 10% głębsze niż tegoroczne. Następne częściowe zaćmienie Słońca widoczne w Polsce zobaczymy dopiero za 6 lat w dniu  10 czerwca 2021 i będzie ono znacznie płytsze. Na następne całkowite zaćmienie Słońca w Polsce doczekają nasi potomkowie w dniu  7.10.2135. Ale jeśli chcielibyście sami zobaczyć to najatrakcyjniejsze zjawisko na niebie na własne oczy, to wystarczy wybrać się na wakacje  za Atlantyk, gdzie  21 sierpnia 2017 pas całkowitej fazy przebiega przez środkową część USA.

UWAGA. Obserwacja Słońca jest wyjątkowo niebezpieczna. Bardzo łatwo uszkodzić sobie wzrok, a nawet oślepnąć. Proszę zachować dużą ostrożność. Na Słońce nie wolno patrzeć bezpośrednio przez jakikolwiek sprzęt optyczny bez odpowiedniego filtru. Astronomiczne sklepy sprzedają specjalną folię do obserwacji Słońca. W warunkach domowych możemy stosować rzucanie obrazu zaćmionego Słońca lornetką czy lunetką na białą kartkę papieru. Kartkę tę umieszczamy za okularem instrumentu w odległości 50 cm do 1 m i po skierowaniu go na Słońce regulujemy ostrość, aby obraz Słońca był najostrzejszy. Do krótkich kilkusekundowych spojrzeń na Słońce można użyć szybki spawalniczej nr 14 lub w warunkach biurowych w ostateczności dwie folie magnetyczne z rozebranych dyskietek 3,5”. Ale to dosłownie na 3-4 sekundy, aby tylko zobaczyć zjawisko.

Na ten dzień biorę urlop i będę obserwował razem z mieszkańcami Warszawy-Ochota na terenie Zespołu Szkół im. S.Wysockiego, tzw. dawna „Kolejówka” przy ul. Szczęśliwickiej 56 – wejście od ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. Zapraszam.

Test obiektywów długoogniskowych

Do zdjęć zbliżeń niektórych obiektów niebieskich wykonywanych FASTRON-7 pasuje bardzo obiektyw o ogniskowej 300-400mm. Czuję przez skórę, że 500mm to już nieco za dużo, a 100-200 mm to jeszcze nieco na mało, więc 300-400 jest w sam raz. Do niedawna posiadałem dwa takie obiektywy SW OTA 80/400 i Tair-3s 300mm F/4,5. Co do ogniskowych to jest OK, ale miałem duże zastrzeżenia co do aberracji chromatycznej i także miałem uwagi innej natury niż tylko optyka. Kiedy przeczytałem w sieci opis obiektywu TS APO ED 50/330 stwierdziłem, że tego właśnie szukam do mojego FASTRON-7.
Porównanie parametrów:
SW 80/400 d=80 f=400 F/5 waga = 1,77 kg
Tair-3s d=67 f=300 F/4,5 waga = 2,13kg
TS APO ED d=50 f=330 F/6,6 waga = 1,27 kg

Jeśli chodzi o wagę to zdecydowanie wygrywa TS APO ED.

Jeśli chodzi o wyciąg to w SW OTA jest tragiczny – masakryczne luzy, chwieje się i ciężko ustawić ostrość.
W Tair-3s trzeba podtoczyć uchwyt przy aparacie i wtedy ostrość jest możliwa do ustawienia jako tako.
W TS APO ED wyciąg jest „malina” mikrofocuser i cudownie łatwo przekręcić aparat do wybrania kadru.

Aberracja chromatyczna SW OTA 80/400 i Tair-3s – przy pełnym otworze tragiczna, trzeba znacznie przesłonić obiektyw, aby nieco ją poprawić.
Aberracja TS APO ED 50/330 przy pełnym otworze na razie jej nie zauważyłem. Trzy zdjęcia pokazują ten sam fragment linii energetycznej z okna, gdyż padał deszcz i na balkon nie wyszedłem. Powietrze nieco falowało, ale różnica w aberracji widoczna od razu.

Mając to na względzie nabyłem drogą kupna ten obiektyw TS APO ED 50/330, którego jedyną wadą w stosunku do SW OTA 80/400 i Tair-3s jest jego … cena. Ale za jakość trzeba płacić.

Teraz będę oczekiwał na test pod gwiazdami, ale na to przyjdzie mi poczekać tradycyjnie dwa tygodnie po zakupie nowego sprzętu.
Przepraszam wszystkich astrofotografów, że w ten nów nie będą mogli przeze mnie pofocić.