Jak wprowadzić własny horyzont

Tylko na pełnym morzu horyzont jest czysty. Na lądzie zawsze mamy jakieś obiekty, które przesłaniają nam część nieba. Jeśli prowadzimy obserwacje astronomiczne stale z jednego punku to na pewno zauważamy, że gwiazdy na niebie zmieniają w czasie swoje położenie względem horyzontu, ale już budynki i drzewa są zawsze w tym samym miejscu. Oczywiście co kilka lat to też się to zmienia, bo np. drzewo urosło i zasłania nam więcej nieba. Wtedy trzeba uaktualnić horyzont.

W programie mamy możliwość wprowadzenia ograniczeń widoczności nieba z danego miejsca. Umożliwi nam to sprawdzenie, czy jakieś zjawisko będzie widoczne z naszego obserwatorium, czy musimy przemieścić się w inne miejsce.

A więc wprowadzamy nasze domy i drzewa do programu.

Na początku rysujemy sobie widok z naszego obserwatorium zaznaczając charakterystyczne krawędzie. Na poniższej ilustracji widać rozrysowany widok z mojego okna w Warszawie umieszczony w programie AstroJaWil z zaznaczonymi azymutami i wysokościami charakterystycznych punktów.

Aby określić wartości azymutów i wysokości tych charakterystycznych punktów wystarczy przeprowadzić prostą obserwację astronomiczną. Podczas pogodnej nocy notujemy dokładny czas kiedy jakaś gwiazda znajdzie się dokładnie nad którymś punktem – wtedy mamy azymut tego punktu, a także lokalizujemy gwiazdę, która znajduje się na takiej samej wysokości co nasz punkt – wtedy mamy wysokość tego punktu.  Po włączeniu Nocnego Obserwatora ustawiamy nasze miejsce obserwacji i ustawiamy (klawisz [2]) datę i czas przez nas odnotowany. Klikamy myszą w tę gwiazdę i na górze odczytujemy wysokość i azymut tej gwiazdy, czyli tego naszego punktu.  Ja tutaj wykorzystałem swoje bardzo stare obserwacje, kiedy jeszcze nie przypuszczałem, że mogą mi się przydać do testowania mojego programu 

Jak widać wyznaczyłem tutaj azymut prawej pionowej krawędzi na -80 stopni. Przypominam, że w Nocnym Obserwatorze azymuty liczę od południa. W lewo w kierunku wschodnim są ujemne, a w prawo na zachód są dodatnie. Północ ma azymut +180 lub -180.

Ta obserwacja pomogła mi ustalić wysokość budynku vis a vis. Poniżej ta sama sytuacja po wprowadzeniu „Urbanistyki” w Nocnym Obserwatorze. Klawiszem [U] włączamy i wyłączamy widok z anszego miesjca.

Tutaj inny pomiar wysokości tego budynku. I ponownie porównanie z programem NO.

Po określeniu azymutów i wysokości wszystkich punktów na horyzoncie wprowadzamy te dane do NO.

Włączamy klawiszem [F2] panel Settings (Ustawienia), a tam klikamy w „Locations”.

Wybieramy pierwsze wolne miejsce w jednym z 99 miejsc obserwacji i dwuklikamy w to miejsce.

Następnie klikamy na panelu Ustawień w „Edycja” i tam wprowadzamy odpowiednie informacje u góry. Nie wolno dodawać  żadnych linii pomiędzy górnymi informacjami.

Po edycji prawa strona powinna wyglądać tak:

A tutaj widać cały ciąg azymutów i wysokości wprowadzonych do programu. Każdy kolejny wiersz horyzontu określa azymut i wysokość kolejnego punktu na horyzoncie. liczba azymutu musi zawierać znak i trzy cyfry. Jeśli azymut jest mniejszy od 100 stopni to wpisujemy z przodu nieznaczące zera, a nie spację. Tak samo wysokość to muszą być dwie cyfry. Znaku nie piszemy, bo wiadomo, że jest dodatni.

A tak wygląda cały horyzont po wprowadzeniu go do programu.

Po wprowadzeniu naszego horyzontu możemy kliknąć w zaznaczoną strzałkę w dół, aby to miejsce wprowadzić jednego z sześciu miejsc podręcznych, a wówczas strzałką do góry możemy szybko ustawić to miejsce jako robocze obliczeniowe w programie. Wychodzimy z tego klikając w ZAPISZ-ZAMKNIJ, aby nasze wprowadzone zmiany zostały zapisane.

Również wychodząc z programu klikamy w krzyżyk programu NO, a nie krzyżyk Windows.