Skip to content

Ostatnia aktualizacja przez JaWil dnia 1.05.2020 o godzinie: 12:53

Jak wprowadzić własny horyzont

Tylko na pełnym morzu horyzont jest czysty. Na lądzie zawsze mamy jakieś obiekty, które przesłaniają nam część nieba. Jeśli prowadzimy obserwacje astronomiczne stale z jednego punku to na pewno zauważamy, że gwiazdy na niebie zmieniają w czasie swoje położenie względem horyzontu, ale już budynki i drzewa są zawsze w tym samym miejscu. Oczywiście co kilka lat to też się to zmienia, bo np. drzewo urosło i zasłania nam więcej nieba. Wtedy trzeba uaktualnić horyzont.

W programie mamy możliwość wprowadzenia ograniczeń widoczności nieba z danego miejsca. Umożliwi nam to sprawdzenie, czy jakieś zjawisko będzie widoczne z naszego obserwatorium, czy musimy przemieścić się w inne miejsce.

A więc wprowadzamy nasze domy i drzewa do programu.

Na początku rysujemy sobie widok z naszego obserwatorium zaznaczając charakterystyczne krawędzie. Na poniższej ilustracji widać rozrysowany widok z mojego okna w Warszawie umieszczony w programie AstroJaWil z zaznaczonymi azymutami i wysokościami charakterystycznych punktów.

Aby określić wartości azymutów i wysokości tych charakterystycznych punktów wystarczy przeprowadzić prostą obserwację astronomiczną. Podczas pogodnej nocy notujemy dokładny czas kiedy jakaś gwiazda znajdzie się dokładnie nad którymś punktem – wtedy mamy azymut tego punktu, a także lokalizujemy gwiazdę, która znajduje się na takiej samej wysokości co nasz punkt – wtedy mamy wysokość tego punktu.  Po włączeniu Nocnego Obserwatora ustawiamy nasze miejsce obserwacji i ustawiamy (klawisz [2]) datę i czas przez nas odnotowany. Klikamy myszą w tę gwiazdę i na górze odczytujemy wysokość i azymut tej gwiazdy, czyli tego naszego punktu.  Ja tutaj wykorzystałem swoje bardzo stare obserwacje, kiedy jeszcze nie przypuszczałem, że mogą mi się przydać do testowania mojego programu  :)

Jak widać wyznaczyłem tutaj azymut prawej pionowej krawędzi na -80 stopni. Przypominam, że w Nocnym Obserwatorze azymuty liczę od południa. W lewo w kierunku wschodnim są ujemne, a w prawo na zachód są dodatnie. Północ ma azymut +180 lub -180.

Ta obserwacja pomogła mi ustalić wysokość budynku vis a vis. Poniżej ta sama sytuacja po wprowadzeniu „Urbanistyki” w Nocnym Obserwatorze. Klawiszem [U] włączamy i wyłączamy widok z anszego miesjca.

Tutaj inny pomiar wysokości tego budynku. I ponownie porównanie z programem NO.

Po określeniu azymutów i wysokości wszystkich punktów na horyzoncie wprowadzamy te dane do NO.

Włączamy klawiszem [F2] panel Settings (Ustawienia), a tam klikamy w „Locations”.

Wybieramy pierwsze wolne miejsce w jednym z 99 miejsc obserwacji i dwuklikamy w to miejsce.

Następnie klikamy na panelu Ustawień w „Edycja” i tam wprowadzamy odpowiednie informacje u góry. Nie wolno dodawać  żadnych linii pomiędzy górnymi informacjami.

 

Po edycji prawa strona powinna wyglądać tak:

A tutaj widać cały ciąg azymutów i wysokości wprowadzonych do programu. Każdy kolejny wiersz horyzontu określa azymut i wysokość kolejnego punktu na horyzoncie. liczba azymutu musi zawierać znak i trzy cyfry. Jeśli azymut jest mniejszy od 100 stopni to wpisujemy z przodu nieznaczące zera, a nie spację. Tak samo wysokość to muszą być dwie cyfry. Znaku nie piszemy, bo wiadomo, że jest dodatni.

A tak wygląda cały horyzont po wprowadzeniu go do programu.

 

Po wprowadzeniu naszego horyzontu możemy kliknąć w zaznaczoną strzałkę w dół, aby to miejsce wprowadzić jednego z sześciu miejsc podręcznych, a wówczas strzałką do góry możemy szybko ustawić to miejsce jako robocze obliczeniowe w programie. Wychodzimy z tego klikając w ZAPISZ-ZAMKNIJ, aby nasze wprowadzone zmiany zostały zapisane.

Również wychodząc z programu klikamy w krzyżyk programu NO, a nie krzyżyk Windows.